“Desculpen as molestias pero roubamos para comer”

O caso aconteceu, na vila de Viveiro, a semana pasada. Un ou varios individuos entraron, sen o permiso pertinente, nunha marmorería local co ánimo de “expropiar” varios útiles de traballo. Tarefa que completaron con éxito. Mais a conciencia debíalles roer e optaron por deixar unha concisa mensaxe dirixida ao propietario: “Desculpen as molestias pero roubamos para comer”.

A cousa, por anecdótica que pareza, non é para rir. E unha realidade social medio agochada que tende a incrementarse. A vida do pobre é amarga e o seu apetito non desaparece por decreto nin cae maná do ceo por moito rezar.

Esta claro, para min cando menos, que roubar é un delito. Do mesmo xeito é ilícito ter gobernos que non proporcionan aos seus cidadáns un emprego estable e unha vivenda digna. Nos podemos reivindicar a pertenza a unha sociedade civilizada e democrática cando empurramos a colectivos enteiros cara a marxinalidade. Persoas normais que fan uso do furto como un xeito de supervivencia, como unha necesidade vital.

E é que vivimos nun mundo ao revés onde xa nos acostumamos ao roubo avaricioso de políticos, banqueiros e outras lacras e non ollamos a realidade que temos en fronte. A realidade da xente común que, na ausencia dun futuro digno, ten que roubar para que coman os seus fillos.

Non sei ata onde chegará toda esta frustración pero é xa o momento de empezar a revolver nas consciencias e impedir que esta filosofía conservadora que nos están a aplicar deixe de xerar tanta discordia social.

Aínda hai marxe para a manobra.
________________________________________________________________